به مناسبت آغاز به کار هفتمین نمایشگاه بین المللی مبلمان اداری و هشتمین نمایشگاه بین المللی معماری و دکوراسیون داخلی، تلاش کرد تا با گفتگو با تعدادی از فعالان و تولید کنندگان و صادر کنندگان این صنعت، به گوشه ای از مشکلات اهالی این صنعت که آمیخته ای با هنر است بپردازد.
حسن احمدیان رئیس اتحادیه صادرکنندگان مبلمان با اشاره به مشکلات خاص فعالان این صنعت می‌گوید: صنعت ساخت مبلمان اداری یک صنعت واسطه ای و با ارزش افزوده بسیار بالاست.
وی با اشاره به اینکه در این صنعت، باید بخشی از قطعات و مواد اولیه از خارج کشور وارد شده و در داخل فراوری و ساخته و سپس به خارج کشور صادر شود یا به بازارهای داخلی عرضه شود می‌افزاید: این امر نیازمند حمایت وزارت صنعت و معدن و تجارت و همچنین زیرمجموعه‌های وزارت امور اقتصادی و دارایی است چراکه گمرک باید بپذیرد مثلا تعرفه کالایی که در داخل مصرف می‌شود می‌تواند با تعرفه‌های کالاهایی که برای صادرات مجدد وارد کشور می‌شود متفاوت باشد.
وی می‌گوید: هم اکنون ما سالانه حداکثر سی میلیون دلار کالا از نوع مبلمان اداری به خارج کشور صادر می‌کنیم اما در صورت ایجاد زمینه‌های مناسب، این رقم به سرعت و با برنامه ریزی تا 200 میلیون دلار قابل افزایش است.
میز مدیریت
وکیلی یکی از تولید کنندگان انواع مبلمان اداری هم می‌گوید: علاوه بر مشکلاتی که صنعت ما در عرصه تولید با آن دست به گریبان است، با یک مشکل دیگر هم روبرو هستیم و آن هم بد حسابی اکثر دستگاههای دولتی طرف قرارداد ماست.
وی می‌گوید: با سختی محصولی را تولید کرده و با اشتیاق آن را می‌فروشیم اما برخی دستگاهها که انسان با شنیدن نام آنها تعجب هم می‌کند از پرداخت پول خرید خود به دلایل مختلف خودداری می‌کنند.
وی بیمارستانها و بعضی وزارت خانه‌ها از جمله وزارت آموزش و پرورش را از مشتریان بدحساب خود می‌داند که با وجودی که دو سال است از او خرید کرده اند، از پرداخت و تسویه حساب با شرکت وی خودداری کرده اند و هربار به مسئولان آنها زنگ می‌زند به بهانه ای از پاسخ دادن به او طفره می‌روند.
وی می‌گوید با پیگیری زیاد شماره تلفن یکی از روسای آموزش و پرورش یکی از استانها را پیدا کردم و از او خواهش کردم با ما تسویه حساب کند اما بعد از آن، دیگر تلفن من را جواب نمی‌دهد.
ست اداری
رضایی تولید کننده مبلمان صنعتی هم یکی دیگر از صنعتگرانی بود که پای صحبتهایش نشستیم. رضایی می‌گفت: ما هم اکنون در بسیاری از کشورهای مختلف از جمله عراق و افغانستان و پاکستان بازارهایی داریم اما با کیفیت فعلی نمی‌توانیم به بازارهای اروپایی چشم بدوزیم چراکه از سویی، استاندارد واردات کالا به اروپا بالاست و از سویی، مواد اولیه ای که قادر به واردات به اروپا باشند در ایران وجود ندارد.
وی می‌گوید: اگر بخواهیم به اروپا صادرات داشته باشیم باید مواد اولیه با کیفیت را که توسط صنایع‌های تک تولید می‌شود مثل پارچه‌های ضد حریق آنفایر و ... را وارد کنیم اما بدلیل تعرفه‌های گمرکی بالا که روی این محصولات اخذ می‌شود، عملا تولید با کیفیت برای ما مقرون به صرفه نخواهد بود چراکه منجر به افزایش قیمت در محصول نهایی می‌شود و این کالا با کیفیت مشابه در شرق آسیا و از جمله در چین در حال تولید با قیمت نازلتری است.
رضایی می‌گوید: باید نظام تعرفه ای ما دقیق‌تر و هوشمندتر باشد و یک بار برای همیشه این مشکل را حل کنیم و این سوال را پاسخ دهیم که ما آیا می‌خواهیم تولید کننده همه چیز با حداقل کیفیت باشیم و به بازارهای اندک و محدود داخلی و چند کشور همسایه اکتفا کنیم و یا قصد داریم به دنبال فتح بازارهای جهانی در سطح اروپا و قاره آمریکا باشیم؟
میز و صندلی مدیریت
صالحی یکی دیگر از تولید کنندگان تجهیزات معماری و دکوراسیون داخلی یکی دیگر از کسانی بود که با او به گفتگو نشستم.
صالحی که انواع محصولات سقف کشسان را با تکیه بر داشن روز جهان در داخل کشور تولید می‌کند نیز معتقد بود: ما سالهای قبل به چند کشور همسایه صادرات زیادی داشتیم اما مدتی است بازرهای ما رو به افول گذاشته و گویا رقبای دیگر کشورها این عرصه‌ها را از تولید و صادر کنندگان ایرانی پس گرفته اند.
وی تغییرات متعدد و پیاپی در نظام تعرفه ای و مقررات صادرات و واردات را برای اقتصاد برون نگر ، سم مهلک می‌داند و معتقد است اگر بخواهیم در این زمینه توفیقی داشته باشیم باید یک تولید کننده بداند مقررات و تعرفه‌های موجود حداقل به مدت یک سال تغییری نمی‌کند چراکه در این صورت او می‌تواند با درک و پیش بینی صحیح از آینده، در کار خود سرمایه گذاری انجام دهد.
صالحی می‌گوید: یکی دیگر از چیزهایی که به تولید کنندگان فشار زیادی وارد می‌کند مالیات بر ارزش افزوده است چراکه مشتریان از ما توقع تخفیف هنگام خرید دارند و اگر بخواهیم این مالیات را که جزو حقوق حقه هم هست از آنها بگیریم دیگر هیچ خریداری رغبتی برای خرید از ما نخواهد داشت و در مقابل، از کسی خرید می‌کند که قیمت مناسبتری را به وی پیشنهاد می‌دهد و در نتیجه ما ناچاریم در تسویه حساب نهایی، مالیات بر ارزش افزوده را هم از خود بپردازیم و این به معنای آن است که علاوه بر همه سختی‌ها و فشارهایی که به یک تولید کننده وارد می‌شود، 9 درصد هم از حاشیه سود خود را بخاطر مالیات بر ارزش افزوده از دست می‌دهد.
صادرات مبلمان اداری
به هرحال، این گفتگوها به خوبی روشن کرد: نظام تعرفه ای ما همچنان مانند سابق، مبتنی بر بخشنامه‌های کاغذی است و در آن، هیچ خلاقیت و همراهی با تولیدکنندگانی که به قصد ایجاد ارزش افزوده، کالایی را به کشور وارد می‌کنند وجود ندارد و با وی مانند کسی رفتار می‌شود و همان حقوقی از او مطالبه می‌شود که از کسی که کالایی را به قصد عرضه در بازار کشور ، وارد کرده.
گرچه هم وارد کننده و هم تولید کننده هر دو قابل احترام هستند اما باید در نظامات تعرفه ای، حمایت بیشتری از فردی شود که قصد دارد مواد اولیه ای را در کشور، با ارزش افزوده به بازارهای دیگر صادر کند چراکه او، علاوه بر فعالیت اقتصادی، می‌تواند نقش زیادتری در ایجاد شغل که جدی‌ترین نیاز کشور ماست، بر عهده داشته باشد.
منبع :