همۀ آنچه باید درباره کابینت بدانید

تغییر چیدمان و دکوراسیون آشپزخانه یکی از سخت‌ترین تغییرات در خانه است. آشپزخانه به عنوان قلب خانه باید دکوراسیونی، کاربردی و زیبا داشته باشد و درعین‌حال موارد مربوط به بهداشت و تمیز کردن آسان و سریع آن نیز در انتخاب مبلمان و عناصر آن باید مدنظر گرفته شوند.

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام خوگر، کافی است یک‌بار تصمیم به تجهیز آشپزخانه بگیرید تا با داستان بلند و به‌ظاهر تمام‌نشدنی انتخاب کابینت‌ها که اساسی‌ترین بخش آرایه‌گری آشپزخانه را تشکیل می‌دهند مواجه شوید. کابینت‌ها در جنس، رنگ، فرم، طرح و الگوی رویشان و حتی مکانیزم باز و بسته شدن درها هم با یکدیگر متفاوت هستند و همه این جزئیات، انتخاب کابینت مناسب را با پیچیدگی بیشتری روبرو می‌کند. شناخت از انواع کابینت، کارایی‌ها و سبک‌های مختلف آن می‌تواند گره گشای این سردرگمی باشد. پس با این راهنما همراه شوید.

انواع کابینت

در تعاریف امروزی کابینت وسیله‌ای است که برای نگهداری لوازم مختلف از ظروف گرفته تا مواد خوراکی در آشپزخانه نصب می‌شود. البته کابینت قدمت و کاربرد بسیار زیادی دارد و در مفهومی جامع‌تر به قطعاتی جعبه‌ای شکل گفته می‌شود که برای ذخیره‌سازی در قسمت‌های مختلف خانه قرار می‌گیرد. درحالی‌که کابینت‌های قدیمی از وزن زیادی برخوردار بودند و تنها قابلیت قرار گرفتن بر روی زمین را داشتند، کابینت‌های امروزی از مواد جدیدتری ساخته می‌شوند و قابل‌نصب بر روی دیوار نیز هستند.

کابینت‌ها به‌طورمعمول از چوب، فلز یا مواد مصنوعی ساخته می‌شوند و یک یا چند درب دارند. امروزه از مکانیزم‌های متفاوتی برای باز شدن درب کابینت‌ها استفاده می‌شود که انتخاب آن‌ها به جنس، ابعاد و حتی کاربری کابینت وابسته است. این مکانیزم ها استفاده از کابینت را در هر نقطه‌ای امکان‌پذیر می‌کند و موجب استفاده بهینه‌تر از فضا می‌شوند. فراموش نکنید که کابینت‌ها تنها در آشپزخانه استفاده نمی‌شوند و می‌توانند با شکل‌هایی کاملاً متفاوت در اتاق‌خواب یا اتاق نشیمن نیز جا خوش کنند.

تاریخچه کابینت

قبل از ظهور طراحی صنعتی، کابینت‌ها در واقع یک نوع مبلمان بودند که بیش از آشپزخانه در سایر بخش‌های منزل قرار می‌گرفتند. در نیمه دوم قرن ۱۸ میلادی استفاده از کابینت برای نگهداری کتاب رایج بود؛ بنابراین در طراحی‌های آن زمان، هنر و صنایع‌دستی مختلفی برای زیباسازی کابینت‌ها به کار گرفته می‌شد.

با انقلاب صنعتی تکنیک‌های تولید انبوه تقریباً برای ساخت تمام قسمت‌های کابینت مورداستفاده قرار گرفت. به موازات این تکامل، تقاضای روزافزون طبقه متوسط در حال رشد در بیشتر کشورهای صنعتی سبب شد تا کابینت از یک قطعه مبلمان تقریباً لوکس به وسیله‌ای با جنبه کاربردی بیشتر تبدیل شود. البته کابینت‌های سنتی همچنان در میان طبقه اشراف محبوبیت زیادی داشتند و جنبش هنری اواسط قرن نوزدهم در انگلستان نیز بازار ساخت کابینت‌های سنتی را گسترش داد.

پس از جنگ جهانی دوم و تغییرات اساسی که در شیوه ساختمان‌سازی لحاظ می‌شد بیشتر تمرکز کابینت سازان به تولید محصولاتی مناسب آشپزخانه معطوف شد؛ بنابراین، در تعاریف امروزی کابینت مترادف با کابینت آشپزخانهاست و از آنچه در اتاق نشیمن یا اتاق‌خواب استفاده می‌شود با عناوینی نظیر کمد یا دراور یاد می‌شود.

انواع کابینت به لحاظ جنس

کابینت‌های فلزی: تا یک یا دو دهه پیش بخش زیادی از کابینت‌های موجود در بازار به‌طور کامل از فلز ساخته می‌شدند. کابینت‌های فلزی قیمت پایینی داشتند و درنتیجه بخش زیادی از تقاضای بازار را به خود اختصاص می‌دادند. با این حال، این کابینت‌ها از ظاهر چندان زیبایی برخوردار نبودند و به دلیل محدودیت در اجرای طرح‌های هنری بر روی آن‌ها، معمولاً ظاهری ساده داشتند. نیاز به رنگ‌آمیزی و زنگ‌زدگی نیز از دیگر معضلات کابینت‌های فلزی محسوب می‌شدند. باروی کار آمدن MDF، کابینت‌های فلزی محبوبیت خود را از دست دادند هرچند برای کاهش قیمت کابینت MDF بدنه آن‌ها را همچنان از فلز می‌سازند.

امروزه شاخه‌ای از کابینت‌های فلزی به‌طور کامل از استیل ساخته می‌شوند. خاصیت ضد زنگ این فلز به همراه سطح صیقلی و درخشان آن سبب شده تا کابینت‌های استیل یکی از گزینه‌های منطبق با دکوراسیون‌های مدرن باشد.

کابینت‌های چوب: کابینت‌های چوبی از قیمت بسیار بالایی برخوردارند و البته زیبایی خیره‌کننده‌ای هم به آشپزخانه می‌بخشند. کابینت‌های تمام چوب معمولاً در آشپزخانه‌هایی با دکوراسیون کلاسیک و روستیک استفاده می‌شوند. با این حال، نقص‌هایی مانند گره‌ها و شکاف‌های طبیعی چوب می‌توانند بر طراحی آن‌ها تأثیر منفی بگذارد. همچنین عوامل متعددی نظیر رطوبت یا موریانه همواره کابینت‌های چوبی را تهدید می‌کند. هرچند امروزه اقداماتی برای مقاومت کابینت‌های چوبی در برابر موریانه انجام می‌شود.

کابینت‌های پلی وود: پلی وود یا کامپوزیت‌های چوبی پلاستیکی از صفحات چوبی فشرده‌شده با رزین ساخته می‌شوند. این ماده اگرچه کمی گران‌قیمت است اما فواید زیادی در آشپزخانه به همراه دارد. کابینت‌های پلی وود در برابر آب و رطوبت کاملاً مقاوم هستند و استحکام بالایی در برابر ضربات و فشار فوقانی دارند. کابینت پلی وود در بازار با نام کابینت ضد آب نیز شناخته می‌شود و به نسبت کابینت‌های چوبی ارزان‌تر است.

کابینت MDF: ام دی اف از الیاف کوچک چوبی ساخته‌شده که با کمک رزین های داغ به هم فشرده می‌شوند. با ورود مواد جدید به صنعت کابینت سازی، در حال حاضر MDF از قیمت بسیار مناسبی برخوردار است و به‌نوعی اقتصادی محسوب می‌شود. ازآنجایی‌که MDF یک چوب مصنوعی یا مهندسی است، شانس بیشتری برای مقاومت در برابر رطوبت و موریانه‌ها دارد. مزیت بزرگ ام دی اف، تنوع رنگ و شکل آن است که سازگاری با سبک‌های مختلف آرایه‌گری را ممکن می‌کند.

کابینت‌  های گلاس: High Gloss شباهت ساختاری زیادی به ام دی اف دارد. این ماده از یک مغزی MDF باروکش پلکسی گلاس ساخته می‌شود و سطحی بسیار شفاف دارد. های گلاس در برابر عوامل محیطی نظیر رطوبت هوا، آب و موریانه مقاوم است و البته قیمت بیشتری از MDF دارد. همین روکش پلاستیکی موجب تنوع رنگ بالای‌های گلاس هم می‌شود. البته معمولاً برای کاهش قیمت ورق‌های High Gloss تنها از یک سمت آن‌ها را باروکش پلکسی گلاس می‌پوشانند و از سمتی که در داخل کابینت قرار دارد تنها از روکش ملامینه برخوردار است.

کابینت‌های PVC: پی‌وی‌سی ماده‌ای پلاستیکی و ارزان‌قیمت است که پیش از کابینت سازی تقریباً در تمام بخش‌های صنعت ساختمان مورداستفاده گسترده قرارگرفته است. کابینت‌های PVC در مقایسه با MDF از تنوع رنگ بالاتر، طول عمر بیشتر، وزن کمتر و قابلیت ساخت و نصب راحت‌تری برخوردارند. افزون بر این، PVC ها به نسبت کابینت‌های چوبی از مقاومت بیشتری در برابر فشار و ضربات برخوردارند و عایق حرارتی خوبی هم محسوب می‌شوند. ضد خش بودن و مقاومت در برابر رطوبت و آب نیز از دیگر ویژگی‌های کابینت پی‌وی‌سی هستند. هرچند به عقیده برخی کابینت PVC از زیبایی کمتری نسبت به کابینت‌های چوبی و استیل برخوردار است.

انواع کابینت به لحاظ جنس رویه

روکش لمینت: اگر به دنبال یک کابینت با طول عمر بالا و هزینه مناسب هستید محصولاتی باروکش لمینت گزینه‌های مناسبی برای شما خواهند بود. روکش‌های لمینت در برابر رطوبت کاملاً مقاوم هستند و طرح‌ها و الگوهای متنوعی بر روی آن‌ها اجرا می‌شوند. لمینت ها با توجه به کیفیت ساخت تا حدود ۱۵۰ درجه سانتیگراد حرارت را تحمل می‌کنند. به یاد داشته باشید که روکش‌های لمینتی خش پذیرند و به راحتی با چاقو خراشیده می‌شوند.

روکش اکریلیک: روکش اکریلیک از سطح براق و درخشنده‌ای برخوردار است و زیبایی خیره‌کننده‌ای در آشپزخانه پدید می‌آورد. در مقایسه با کابینت‌های گلاس، مقاومت این روکش در مقابل خراشیدگی بالاتر است و خاصیت ترمیم پذیری بیشتری دارد. افزون بر این، روکش اکریلیک به دلیل لایه محافظی که بر روی آن قرار می‌گیرد، حساسیت کمتری به مواد شوینده دارد و دچار تغییر رنگ یا پوسیدگی نمی‌شود. البته با توجه به خاصیت انعکاسی این روکش، اثر انگشتان یا لکه‌های آب، چربی و غذا به راحتی بر روی آن نمایان می‌شود و درنتیجه باید دائماً با یک دستمال نمدار آن را تمیز کرد.

روکش ملامینه: روکش ملامینه یکی از پوشش‌های رایج برای کابینت‌های MDF است که مقاومت بالایی در برابر خراش، رطوبت و حرارت به کابینت می‌بخشد. روکش‌های ملامینه از ضخامت خوبی برخوردارند و تنوع رنگ و قیمت مناسبی دارند. یکی از مزایای ورق‌های MDF باروکش ملامینه قابلیت ماشین‌کاری آن‌هاست به‌طور که پس از ماشین‌کاری می‌توان لبه‌های چوب را با نوارهایی از جنس ملامینه پوشش داد و یک صفحه کاملاً هماهنگ و یکدست ایجاد کرد.

روکش PVC: پی‌وی‌سی همان‌طور که پیش از این اشاره شد ماده‌ای پلاستیکی با مقاومت و انعطاف‌پذیری بالا و قیمت ارزان است که به دلیل خاصیت شکل‌پذیری خود می‌تواند طرح‌ها و شکل‌های متنوعی به خود بگیرد. روکش PVC در انواع مات و براق تولید می‌شوند و از طول عمر بسیار طولانی و مقاومت بالا در برابر خراش، حرارت و رطوبت برخوردار است.

روکش چوب: بسیاری از خریداران به دلیل زیبایی بی‌نظیر کابینت‌های چوبی به خرید آن‌ها وسوسه می‌شوند اما آنچه اغلب مانع این کار می‌شود قیمت بالای این مدل کابینت‌هاست؛ بنابراین، طراحان و سازندگان کابینت برای حل این مشکل از روکش‌های چوبی برای کاهش هزینه‌ها استفاده می‌کنند. این روکش‌ها معمولاً بر روی کابینت‌هایی با مغزی ام دی اف چسبانده می‌شوند و در ظاهر تفاوتی با یک کابینت چوبی واقعی ندارند.

انواع در کابینت

در کابینت شیشه‌ای: کابینت‌های در شیشه‌ای اگرچه در طرح‌های امروزی کمتر مورداستفاده قرار می‌گیرد اما به دلیل انعکاس و درخشش خود همچنان یکی از گزینه‌های مناسب و به نسبت ارزان برای خلق یک آرایه‌گری خیره‌کننده به ویژه در آشپزخانه‌های کوچک هستند. البته مواردی نظیر خش و لکه پذیری، پیدا بودن فضای داخلی کابینت و ایمنی پایین از معضلات درب‌های شیشه‌ای هستند.

در کرکره‌ای کابینت: درهای کرکره‌ای همانند درهای قدیمی مغازه‌ها به صورت یک رول به سمت بالا جمع می‌شوند. معمولاً این مدل درها به‌طور گسترده در تمام آشپزخانه استفاده نمی‌شود چراکه بستن آن‌ها در کابینت‌هایی که به دیوار متصل می‌شوند دشوار خواهد بود. درهای کرکره‌ای عمدتاً برای قسمت‌هایی که فضای کافی برای باز شدن درهای معمولی وجود ندارد استفاده می‌شوند.

در ریلی کابینت: درهای ریلی به صورت یک یا دو لنگه ساخته می‌شوند و پس از باز شدن در داخل پنل کابینت (دو لبه کناری یا لبه بالایی) فرو می‌روند. این مدل نیز به دلیل ساختار پیچیده و درنتیجه قیمت بالا معمولاً در صورت نیاز مورداستفاده قرار می‌گیرد.

در جکی کابینت: این درب‌ها معمولاً برای کابینت‌هایی که بر روی دیوار نصب می‌شوند مورداستفاده قرار می‌گیرند. درب جکی پس از باز شدن به وسیله یک جک یا لولای هیدرولیک ثابت نگه داشته می‌شود و دسترسی به وسایل داخل کابینت را راحت‌تر می‌کند. مدل‌های دیگری از درهای نیز با عنوان درهای اتوبوسی شناخته می‌شوند و همان‌طور که از نامشان پیداست با کشیدن دستگیره آن‌ها ابتدا به سمت بیرون و سپس به سمت بالا حرکت می‌کنند.

در آکاردئونی کابینت: در کابینت‌هایی با عرض زیاد بهتر است به جای استفاده از درهای استاندارد و معمولی که به فضای زیادی نیاز دارند، از درهای آکاردئونی استفاده است. این درها با لولاهای اضافه‌ای که در میانه خوددارند پس از باز شدن از وسط تا می‌شوند و در دو سمت راست و چپ قرار می‌گیرند.

در فلت کابینت: درب‌های فلت از ظاهری ساده اما زیبا برخوردارند و در دکوراسیون‌های مدرن و مینیمال بیشتر استفاده می‌شوند. در نگاه اول درهای فلت فاقد دستگیره هستند و باز کردن آن‌ها مشکل به نظر می‌رسد اما مکانیزم مورداستفاده در این درها از نوع فشاری است به‌گونه‌ای که با اندکی فشار دادن آن به سمت داخل، در به صورت خودکار به سمت بیرون باز می‌شود. البته یکی از معایب این روش به جا ماندن اثر انگشتان بر روی درب کابینت خواهد بود، به خصوص که این مدل معمولاً در کابینت‌هایی باروکش درخشان نظیر استیل و های گلاس استفاده می‌شود.

اندازه کابینت‌های زمینی

کابینت‌های زمینی بخش قابل توجهی از فضای نگهداری آشپزخانه را تشکیل می‌دهند و هیچ آشپزخانه‌ای را نمی‌توان بدون آن‌ها تصور کرد. کابینت‌های زمینی با ارتفاع اندکی از سطح زمین قرار می‌گیرند. این ارتفاع با توجه به آرایه‌گری آشپزخانه و سلیقه مشتری نباید از ۱۰ سانتیمتر بیشتر شود. ارتفاع کابینت‌های زمینی نیز با احتساب تخته چوبی یا سنگی که بر روی آن قرار می‌گیرد بین ۸۷ تا ۹۰ سانتیمتر خواهد بود.

معمولاً عمق کابینت‌های زمینی در مقایسه با کابینت‌های بالایی بیشتر و هم سطح با لوازمی نظیر اجاق‌گاز و ماشین لباس‌شویی و ظرف‌شویی در نظر گرفته می‌شود. این اندازه معمولاً حدود ۶۰ سانتیمتر است که کمی از صفحه رویی کابینت‌ها داخل تر است.

عرض کابینت‌ها اندازه استاندارد و مشخصی ندارد اما به‌طورمعمول کابینت‌هایی که در زیر اجاق‌گاز و ظرف‌شویی قرار می‌گیرند نمی‌توانند از عرض کمی برخوردار باشند. افزون بر این، کابینت‌های کم عرض فضای خوبی برای قرار دادن لوازم بزرگ آشپزخانه نظیر دیگ و ماهیتابه را ندارند. برخی طراحان دکوراسیون برای جلوگیری از یکنواختی آشپزخانه از کابینت‌هایی با درهای افقی که با مکانیزم جکی یا اتوبوسی به سمت بالا یا پایین حرکت می‌کنند را پیشنهاد می‌دهند. این درب‌ها از عرض زیاد (به‌اندازه یک کابینت دو در) و ارتفاع کم برخوردارند و علاوه بر کابینت‌های بالا معمولاً در زیر سینک و ظرف‌شویی هم استفاده می‌شوند.

اندازه کابینت‌های بالایی

کابینت‌های بالایی معمولاً برای نگهداری وسایل و لوازم سبک و مواد غذایی مورداستفاده قرار می‌گیرند. این کابینت‌ها به دلیل دسترسی سخت‌تر به آن‌ها از عمق کمتری نسبت به کابینت‌های زمینی برخوردارند. ارتفاع کابینت‌های بالایی تابعی از ارتفاع آشپزخانه و ارتفاع کابینت‌های زمینی و فاصله میان آن‌هاست.

امروزه فاصله در حدود ۵۰ سانتیمتر میان کابینت‌های زمینی و بالایی در نظر می‌گیرند. این فاصله به دلیل وجود شیرهای آب بلند، استفاده بهتر از فضا برای قرار دادن لوازمی نظیر سرخ‌کن، قهوه جوش، کتری برقی و آویزان کردن وسایل و از همه مهم‌تر جلوه بهتر تقریباً هیچ گاه از این مقدار کمتر نمی‌شود. با توجه به فضای باقیمانده از کابینت‌هایی به ارتفاع‌های ۳۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر برای قسمت بالایی استفاده می‌شود.

کابینت‌های ۳۰ سانتیمتری اغلب برای فضای بالای هود و باکس یخچال استفاده می‌شود و کابینت‌های ۱۲۰ سانتیمتری نیز به دلیل دسترسی سخت به طبقات بالای آن به‌طور محدود مورداستفاده قرار می‌گیرند. معمولاً ارتفاع کابینت‌های بالایی حدود ۹۰ سانتیمتر خواهد بود.

کابینت‌های دیواری

در برخی آشپزخانه‌ها برای زیبایی بیشتر بخشی از فضا را به کابینت‌های بلند یا دیواری اختصاص می‌دهند. این کابینت‌ها گاهی از درهای شیشه‌ای هم برخوردارند. کابینت‌های بلند ارتفاعی حدود ۲ تا ۲.۵ متر (بسته به ارتفاع سقف آشپزخانه) و عرضی بیشتر از ۳۰ و کمتر از ۹۰ سانتیمتر دارند. عمق این کابینت‌ها معمولاً هم‌اندازه عمق کابینت‌های زمینی (۶۰ سانتیمتر) در نظر گرفته می‌شود (در صورتی که در کنار باکس یخچال یا فضایی که اختلاف عمق آن با کابینت‌های بالای چندان مشخص نباشد، قرار گیرند) اما با توجه محل قرارگیری آن ممکن است عمق آن تا ۳۰ سانتیمتر هم کاهش یابد.

منبع :

https://www.moblodecor.com