توسعه پایدار صنایع مبلمان در چهارمین انقلاب صنعتی جهان

یکی از موضوعات جذاب و در عین حال یکی از مهمترین چالش های پیش روی هر کشوری بحث انقلاب صنعتی چهارم می باشد، انقلابی که بر پایه فناوری دیجیتال استوار است و به لحاظ مقیاس و دامنه پیچیدگی بسیار متفاوت تر از آن چیزی است که بشریت به واسطه انقلاب های صنعتی پیشین تجربه کرده است. در این انقلاب، به واسطه تغییرات بسیار زیاد، تحولات عمیقی در سایر بخش های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به وجود خواهد آمد که در نهایت با نوعی جابه جایی تمدنی همراه خواهد بود. بر اساس پیش بینی کارشناسان، این انقلاب که از سال 2015 میلادی آغاز شده در سال 2030 به نقطه اوج خود خواهد رسید و از آنجا که سرعت این انقلاب بسیار بیشتر از انقلاب های پیشین است، رهبری جهانی در آینده متعلق به کشورهایی است که بتوانند از ظرفیت ها و فرصت های پیش آمده به واسطه این انقلاب نهایت بهره را ببرند.

در این میان توسعه پایدار نیز به عنوان بخشی جدایی ناپذیر در ساخت یک بازار اقتصادی منطقی، چالشی است که بسیاری از شاخه های اقتصادی با آن رو به رو هستند و جایگاه آن در انقلاب صنعتی چهارم بر کسی پوشیده نیست. بدین ترتیب با بهره گیری از انقلاب صنعتی چهارم می توان به توسعه پایدار صنعت مبلمان کمک کرد و آینده آن را روشن تر از گذشته کرد.

در ادامه توجه شما را به مقاله ای که توسط مبل و دکور منتشر شده در خصوص توسعه پایدار صنایع مبلمان در چهارمین انقلاب صنعتی جهان جلب خواهیم کرد.

در سال های اخیر بخش توسعه اقتصادی جهان به این نتیجه رسیده است که صنعت باید با سرعتی نسبتا بالا به نیازهای بازار پاسخ دهد. این پاسخگویی باید به گونه ای باشد که با استانداردهای بالای کیفیت نیز مطابقت داشته باشد. معیارهای اقتصادی به وضوح تصویری را که فناوری، کارکنان و منابع باید با آن سازگار باشند، نشان می دهد.

فرآیندهای تولید سازگار با پویایی تغییرات تحمیل شده توسط رهبران اقتصادی (صرف نظر از اینکه چه کسانی هستند) باید تا حد ممکن بیشترین ابتکار، نوآوری و کارکرد اتوماتیک را داشته باشد. انسان، اگر خواهان قرار گرفتن در بخشی از این روند تغییرات باشد، باید مادام العمر در حال یادگیری بوده و همزمان تجربه های بین رشته ای خود را ارتقا دهد.

محیط زیست باید ”مقدار منابع نامحدود“ را در اختیار صنایع قرار دهد و (با در نظر گرفتن مسایل محیط زیستی مانند هوای پاک) به موجودیت انسان کمک کند. ایده توسعه پایدار، حفظ تعادل نسبی بین معیارهای ذکر شده را فراهم می کند.

اقتصاد و به طور خاص توسعه آن عمدتا به ظرفیت های تولید بستگی دارد. فرآیندهای اتوماسیون و دیجیتال سازی منجر به تبدیل کارخانه های فعلی به کارخانه های به اصطلاح هوشمند می شوند که به ایجاد زنجیره ارزش هوشمند کمک می کند. صنایع فعال در حوزه هوشمند شدن را با اصطلاح ”صنعت4 ”توصیف کرده اند که به ”انقلاب صنعتی چهارم“ اشاره می کند که هم اکنون در حال اتفاق افتادن است. مراحل قبلی توسعه اقتصادی و اجتماعی و انقلاب های صنعتی شامل موارد زیر بود:

انقلاب1 :مکانیزاسیون تولید با استفاده از ماشین آلات فعال با نیروی آب و بخار؛

انقلاب2 :تولید انبوه بر اساس ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی

انقلاب 3 :استفاده از الکترونیک و فناوری اطلاعات برای تولید اتوماتیک.

منشأ اصطالح ”صنعت4 ”نیز از دولت آلمان شروع شد که در سال 2011 توسط گروه مبتکر ”صنعت4” (نمایندگان کسب و کار، سیاست و علم)، به منظور افزایش رقابت اقتصادی آلمان، ایجاد شد.

در ضمن، دولت، در حالی که از گسترش دانش و فناوری حمایت می کرد، اذعان کرد که ”صنعت4 ،”جزء جدایی ناپذیر برنامه توسعه کشور است.

هدف اصلی این برنامه، پیشرو بودن در زمینه تکنولوژی های نوآورانه در مقیاس جهانی است. ”صنعت 4 ”به ایجاد زنجیره ارزش هوشمند بر اساس سیستم های اجتماعی- تکنولوژیک که پویا، سازماندهی و بهینه سازی است، می پردازد و نوعی از کارخانه را که به عنوان کارخانه های هوشمند شناخته می شود، به ارمغان می آورد.

کارخانه های هوشمند توسط شبکه های مجازی و اینترنتی ایجاد می شوند که شامل موارد ذیل هستند:

اینترنت خدمات، اینترنت اشیا، محاسبات ابری که شامل کارمندان، ماشین آلات و تجهیزات می شوند: واقعیت افزوده، هوش مصنوعی، رابط کاربری انسان و سیستم های پشتیبانیIT :رباتیک، تولید هوشمند، تحول دیجیتال و سیستم های فیزیکی سایبر.

این زنجیره ارزش به میزان مشخص یک شبکه پویاست که در اطراف یک هدف مشترک از همکاری متمرکز است.

شبکه تحت بازسازی مجدد قرار می گیرد، که بستگی به اهداف و شرایط فعلی، انعطاف پذیری بالا و کارایی تولید دارد.

راه حل هایی که صنایع مدرن را به عنوان یکی از عامل های مطرح شده در صنعت4 مطرح می کند، اینترنت را یک نیروی محرک در سازماندهی عملیات عملی می کند.

توسعه پایدار

طبق قانون حفاظت از محیط زیست لهستان، توسعه پایدار به عنوان ”توسعه اجتماعی- اقتصادی“ در نظر گرفته می شود که در آن روند همگرایی فعالیت های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، حفظ تعادل و دوام فرآیندهای طبیعی به منظور تضمین امکان رضایت از نیازهای اساسی جوامع فردی و یا شهروندان هر دو نسل مدرن و آینده، مد نظر قرار می گیرد.

تعریف توسعه پایدار در ارتباط با سازمان ملل متحد است و گزارش این سازمان برای اولین بار در سال 1987 در مورد ”آینده مشترک ما“ به عنوان نتیجه کار کمیته جهانی محیط زیست و توسعه ثبت شد.

رعایت نیازهای هر یک از عوامل کلیدی توسعه پایدار، که در همبستگی متقابل با هم هستند، یک روند بسیار دشوار است.

چهارمین انقلاب صنعتی، که بخشی جدایی ناپذیر از توسعه اقتصادی و فرآیندهای جهانی است، در زمینه اهمیت آن در تعادل نیازهای همه شرکت کنندگان در فرآیندهای اقتصادی چالش برانگیز است.

از دیدگاه سازمان، بسیار مهم است که تعادل بین نوآوری را حفظ کنیم. حفظ تعادل از طریق اندازه گیری کارایی سازمان و شیوه های توسعه پایدار تامین می شود و هدف آن دستیابی به کارآیی در زمینه توسعه پایدار به علت بهبود بهبود تدریجی در فرآیندهای انفرادی است.

وضعیت اقتصادی هر کشوری با تاکید بر رشد اقتصادی مداوم، تعریف می شود که در حال حاضر، اغلب به علت مصرف روز افزون منابع طبیعی، محدود شده است. فقدان هماهنگی بین مصرف و بازسازی مواد خام چالشی است که اخیرا منبع بسیاری از مشکلات زیست محیطی و اجتماعی شده است.

توسعه پایدار به عنوان یک ایده که برای سال های زیادی مورد استفاده قرار گرفته است، مواجهه با بسیاری از موانع اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را در بر می گیرد، که به این ترتیب منجر به عبور از محدودیت های تحمل طبیعت می شود.

صنعت تولید مبلمان، یک صنعت وابسته به منابع طبیعی تجدیدپذیر است.

صنعت اتوماسیون

توسعه صنعت مبلمان با محدودیت هایی مواجهه بود که از جهانی شدن توزیع یا مشکلات منابع سرمایه انسانی ناشی می شد. تالش برای اتوماسیون صنعتی و رباتیک، به دست آوردن مزیت رقابتی را با استفاده از اقتصاد مقیاس به همراه دارد که با افزایش سرمایه گذاری در زمینه استفاده از راه حل های جدید در حمل ونقل خودکار، اجرای روش کار عملی اصول شیوه ساخت ناب (Lean) به عنوان مثال تولید ناب، استفاده از روبات های مستقل و همکاری و استفاده از منابع اطلاعاتی موجود در همبستگی مراحل بعدی تولید، همراه است.

”صنعت 4 ”در مفهوم خود شامل مناطق مرتبط با IT است. عناصر اصلی آن عبارتند از:

اینترنت صنعتی اشیا (IIoT):

اینترنت اشیاء (IoT) توسط کوین اشتون در سال 1999 تدوین شده است. اینترنت صنعتی اشیا از داده های انتقال یافته از طریق شبکه اینترنت با استفاده از امواج رادیویی RFID برای مدیریت زنجیره ارزش استفاده می کند.

کارخانه هوشمند: مشخصه اصلی صنعت4 ، کارخانه های هوشمند است. فرض بر این است که این نوع کارخانه ها به طور جامع مدیریت می شوند، بنابراین نسبت به اختلالات و آسیب ها کمتر حساس هستند. به این ترتیب، آنها قادر به تولیدی کارآمدتر هستند و انسان ها، ماشین آلات و منابع با اصول شبکه های اجتماعی، با هم ارتباط برقرار می کنند.

سیستم های فیزیکی مجازی (CPS ): این سیستم ها شامل ترکیب برنامه های کامپیوتری و فرآیندهای فیزیکی است و به عنوان سیستم بازبینی فرآیند تولید در حلقه بازخورد عمل می کند. فرآیندهای فیزیکی به عنوان منبع داده مورد استفاده برای محاسبه سیگنال کنترل اشیای اجرایی انتخاب شده شناسایی می شوند.

جامعه - آموزش

توسعه محصول اجتماعی(SPD )یکی از عناصر ”صنعت4 ”از دیدگاه اجتماعی است. این ایده تعریف یکسانی ندارد. یکی از تعریف های توسعه محصول اجتماعی عبارت است از درگیر شدن گروه (که شامل گروه واجد شرایط از افراد داخل و یا خارج از شرکت) برای توسعه محصول با استفاده از فن آوری، ابزار اجتماعی و رسانه ها. کاربران بر روی چرخه زندگی محصول (مراحل بعدی طراحی) اثر می گذارند، که به موجب آن یک محصول جدید که به بازار عرضه می شود، زمان کوتاهتری برای توسعه دارد و با سرمایه گذاری های پایین تر مواجه است.

منابع طبیعی- محیط زیست (چوب)

صنایع چوب، به عنوان صنعت استفاده کننده از مواد خام طبیعی تجدیدپذیر، یکی از مهمترین و مشکل ترین بخش های توسعه پایدار است.

وضعیت وابسته به زمان مورد نیاز جنگل برای بهبود منابع چوبی، قابلیت استفاده عمومی از درختان جنگل در پاکسازی هوا و از سوی دیگر، رشد سریع صنعت چوب نشان دهنده افزایش تقاضا برای چوب به عنوان ماده خام صنعت است.

فرضیه های ”صنعت 4 ”به طور مستقیم به محیط زیست نمی پردازند، اما به طور غیرمستقیم، از طریق استفاده موثر از مواد خام برای تولید، کاهش ضایعات تولید را به همراه دارد و یا از طریق استفاده از تکنولوژی مناسبتر، کاربرد موثرتر مواد خام، به طور قابل توجهی بیشتر خواهد شد. صنعت 4 به وضوح پل ارتباطی بین اقتصاد و انتظارات اجتماع را نشان می دهد. صنعت 4 ،از یک طرف، زمینه توسعه نوآوری های تکنولوژیکی را فراهم می کند و از سوی دیگر، نشان می دهد که انسان در کل این فرآیند، نقش مهمی دارد.

صنعت 4 ،از یک طرف، زمینه های توسعه اقتصادی را تقویت می کند و از سوی دیگر، کمبود کارکنان را با اتوماسیون جبران می کند. از یک طرف، فرآیند تولید را ساده کرده و بهینه سازی زمان تولید را به همراه دارد و از سوی دیگر، اجازه می دهد تا وظایف و کارهای خطرناک و سنگین از انسان به ماشین آلات، انتقال یابد. صنعت 4 اجازه می دهد که از پتانسیل ذهنی انسان به جای نادیده گرفتن آن استفاده شود. همه این فعالیت ها باعث می شود که همبستگی و همگام سازی بین توسعه پایدار و ”چهارمین انقلاب صنعتی“ رخ دهد.

منبع :

https://www.moblodecor.com