راهکارهای مناسب جهت رشد کمی و کیفی مبلمان ایرانی

از آنجایی که صنعت مبلمان یک صنعت "کارگر بر" و "منابع بر" است و می تواند ذی نفعان زیادی را پوشش دهد و تحول در آن سبب تحول در بسیاری از صنایع وابسته و مرتبط با آن نظیر چوب بُری، نئوپان سازی، چسب سازی، روکش و لایه، یراق آلات، رنگ سازی و غیره می شود، بنابراین ضرورت دارد تا با برنامه ریزی مناسب از این امکان جذاب برای توسعه سرمایه گذاری و اشتغال مولد استفاده شود. در این بین لازم است تا فعالیت های توسعه ای متعددی در جهت رشد کمی و کیفی این صنعت و ارتقای جایگاه آن انجام شود که شامل جذب سرمایه گذاری جهت توسعه تکنولوژی تولید، استفاده از بخشی از منابع ارزی جهت به کارگیری دانش فنی، تجهیزات و نخبگان صنعتی جهت ایجاد توسعه پایدار در صنعت، برگزاری دوره های آموزشی و توسعه مهارتهای نیروی انسانی برای تولید محصولات کیفی و مشتری پسند، تشکیل کنسرسیوم صادراتی جهت حضور در بازارهای هدف بر اساس برنامه های از پیش مطالعه شده و معکوس کردن فرایند واردات به سوی صادرات می باشد.

از سوی دیگر، تدوین استانداردهای محصولات جهت نظارت بر محصولات داخلی و جلوگیری از ورود محصولات فاقد کیفیت خارجی، تشکیل شبکه های مختلف تولیدی، صادراتی و تجاری جهت تامین، تولید و توزیع اقتصادی مواد اولیه، توسعه زنجیره ارزش محصول و تکمیل حلقه های مفقوده صنعت در حوزه های طراحی، مهندسی، بازاریابی و آموزش های تخصصی و برگزاری تورهای تخصصی به منظور آشنایی تولیدکنندگان و صنعتگران با روش های تولید و مدیریت در کشورهای توسعه یافته، آغاز همكاری متعامل با دانشگاه های داخلی و خارجی و گسترش حوزه صنعت و دانشگاه توسط شرکتهای بزرگ و رهبران بازار، بهره گيري از نيروهای جوان و فارغ التحصیلان دانشگاه ها در رده های مديران ميانی سازمان ها از دیگر اقداماتی است که در جهت رشد کمی و کیفی این صنعت می تواند از سوی مسوولان و دست اندرکاران مورد توجه قرار گیرد.

در ادامه مبل و دکور به راهکارهای موثر و مناسب جهت ارتقا و رشد کمی وکیفی مبلمان ایرانی می پردازد.

1 - جذب سرمایه گذاری خارجی: بهره گیری از سرمایه گذاریهای خارجی، علاوه بر افزایش تولید و کاهش قیمت می تواند عامل ورود تکنولوژی های جدید به داخل کشور باشد. سرمایه گذار خارجی که در بازارهای جهانی تجربه رقابت، بازاریابی و ... را دارد می تواند در بسیاری از موارد به تولیدکننده داخلی کمک کرده و از این طریق امکان رقابت محصول تولید داخل با رقبای خارجی افزایش یابد.

2 - ایجاد فضای رقابتی در صنعت مبلمان: ایجاد جو رقابتی در بین تولیدکنندگان، نوعی مکانیزم اقتصادی است که در درازمدت باعث بهره وری بیشتر در واحدهای تولیدی می شود. در صورت وجود رقابت در بازار، تولیدکنندگان واقعی برای بقای خود، در بالا بردن کیفیت، افزایش تولید بمنظور کاهش هزینه ها و در نهایت کاهش قیمت تلاش خواهند کرد که این هم به نفع مصرف کننده و هم در توسعه صنعت مبلمان موثر است. از سیاست های ایجاد فضای رقابتی در صنعت مبلمان می توان به تدوین و اعمال قانون انحصار مالکیت معنوی (کپی رایت) در طراحی مبلمان، تشویق و جذب سرمایه گذاری خارجی در این صنعت، توسعه خوشه های صنعتی، واردات مبلمان با کیفیت و لحاظ کردن تعرفه مناسب، حمایت از برندسازی و اعمال قوانین حمایت از مصرف کننده اشاره کرد.

3 - توسعه صنایع جانبی: رشد کمی و کیفی در تولیدات صنایع جانبی و مرتبط با مبلمان مانند صنایع تولید یراق آلات، پارچه بافی، دباغی، پتروشیمی (چسب، رنگ، چرم مصنوعی) و دیگر صنایع مرتبط، نقش بسیار مهمی در توسعه صنعت مبلمان دارد. تاثیر این تولیدات در فروش محصولات مبلمان بسیار مهم و گاهی مهمتر از مواد اولیه چوبی است، چون معمولا لوازم جانبی مبلمان بیشتر در دید و سلیقه مشتریان داخلی و خارجی تاثیر می گذارد. در این مورد می توان با تبلیغات کارآمد در زمینه سرمایه گذاری برای صنایع جانبی، ایجاد تسهیلات مناسب با نام تسهیلات صنایع تکمیلی و تعیین حداقل قیمت تولیدات صنایع جانبی که تولیدکننده را تشویق به تولید بهتر و بیشتر کند به رشد و توسعه صنایع جانبی مبلمان کمک کرد.

4 - ارایه تسهیلات مالی و مالیاتی به تولیدکنندگان: مشکلات نقدینگی ناکافی، مالیات و عوارض برای اغلب تولیدکنندگان از جمله تولیدکنندگان مبلمان در کشور وجود دارد و متاسفانه شیوه صحیحی برای برآورد میزان مالیاتی که از تولید کننده باید دریافت شود وجود ندارد. عمده تولیدکنندگان مبلمان حتی ترجیح می دهند تولید خود را توسعه ندهند چرا که هر گونه تغییرات در این زمینه را سبب افزایش اخذ مالیات می دانند. بنابر اظهارات اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان میزان مالیات بر درآمد در کشورهای شرق آسیا حدود 13 درصد است، در حالی که در ایران 25 درصد مالیات بر درآمد و 3 درصد مالیات بر فروش از برخی تولیدات اخذ می شود که این مقدار بالای مالیات از یک طرف سبب افت انگیزه تولید و از طرف دیگر افزایش بی رویه قیمت مبلمان و در نتیجه کاهش توان رقابتی تولیدکنندگان می شود. در این مورد می توان با کاهش مالیات بردرآمد تولیدکنندگان و همچنین رعایت عدالت مالیاتی برای تولیدکنندگان نوپا و تازه کار مبلمان و در نظر گرفتن دوره هایی چند ساله به عنوان معافیت مالیاتی و همچنین ارایه وامهای طولانی مدت با بهره پایین از این صنعت حمایت کرد. در این زمینه می توان به برخی از حمایت های مالی و مالیاتی که دولت مالزی برای حمایت از واحدهای صنعتی کوچک و متوسط (مانند صنایع چوب) در کشورش انجام می دهد اشاره کرد:

- طرح اعطای وام سهل الوصول برای مدرنیزه و اتوماسیون کردن صنایع هدف اصلی از مطرح کردن طرح فوق، فراهم کردن یکسری خدمات حمایتی و پشتیبانی از واحدهای صنعتی کوچک و متوسط بومی (با مالکیت عمده مالزیایی) که در دو رشته صنایع چوب و صنایع غذایی فعالیت دارند است. مدرنیزه و اتوماسیون کردن واحدهای صنعتی کوچک و متوسط در این دو رشته، هدف اصلی از مطرح کردن طرح وام سهل الوصول است. حداکثر سقف وام مذکور، معادل 1میلیون رینگیت (معادل 400هزار دلار) می باشد که بهره آن 4 درصد و زمان بازپرداخت آن بین 5 تا 10 سال است.

- قانون تخفیف های مالیات بر درآمد

1 - واگذاری تخفیف های مالیاتی مضاعف (تخفیف مالیات مبتنی بر خرید ماشین آلات و یا دستگاههای آزمایشگاهی و غیره و تخفیف مالیات بر سرمایه گذاری جدید) به آن دسته از واحدهای صنعتی کوچک و متوسط که نسبت به راه اندازی فرایند تحقیق و توسعه اقدام می کنند.

2 - اعطای تخفیف های مالیاتی به آن دسته از صنایع کوچک و متوسط که در راه اندازی دوره های آموزش تخصصی مورد تایید سازمان های ذیصلاح اقدام می کنند.

3 - اعطای تخفیف های مالیاتی ویژه به آن دسته از واحدهای صنعتی کوچک و متوسط که از اعتبارات تضمینی برای صادرات محصولات خود برخوردار هستند.

4 - اعطای تخفیف های مالیاتی در راستای گسترش فضای فیزیکی کارخانه.

- قانون مالیات بر اضافه درآمد

طبق این قانون کلیه واحدهای صنعتی کوچک و متوسط که دارایی های آنان در ارتباط با صادرات افزایش می یابد از مالیات مازاد سقف دارایی معاف است.

- قانون مالیات بر فروش

بر اساس این قانون کلیه صنایع کوچک و متوسط از معافیت کامل مالیات بر فروش محصولات (مالیات مستقیم بر فروش کالا) برخوردار هستند.

5 - اصلاح تعرفه واردات مواد اولیه و ماشین آلات: اولین گام برای رسیدن به تولید با کیفیت مبلمان دسترسی کافی به مواد اولیه مرغوب و مقرون به صرفه است. لذا از یک طرف با توجه به کمبود مواد اولیه مناسب و ارزان قیمت مورد نیاز صنعت مبلمان کشور و از طرف دیگر بالا بودن قیمت تمام شده محصول نهایی مبلمان داخلی که یکی از دلایل آن قیمت بالای مواد اولیه است، سیاست کاهش تعرفه واردات مواد اولیه منجر به کاهش قیمت تمام شده مبلمان خواهد شد که این امر باعث افزایش توان رقابت مبلمان تولید داخل با مبلمان وارداتی خواهد شد. با لحاظ کردن این شاخص، هم تا حدودی مشکل تامین ماده اولیه مرغوب و ارزان قیمت برطرف می شود و هم با کاهش تعرفه ماشین آلات می توان گامی موثر در نوسازی فن آوری تولید برداشت. در این زمینه نیز می توان به قانون عوارض گمرکی کشور مالزی در خصوص صنایع کوچک و متوسط اشاره کرد که مطابق این قانون واردات مواد اولیه، ماشین آلات، تجهیزات و سایر امکانات فنی، مهندسی مورد نیاز واحدهای صنعتی کوچک و متوسط که در کشور امکان ساخت و یا تولید آنها وجود نداشته باشد از کلیه عوارض گمرکی معاف هستند.

6 - توسعه خوشه های صنعتی مبلمان: خوشه صنعتی مجموعه ای از شرکت ها، سازمان ها، تشکل ها و نهادهای تخصصی فعال در یک رشته صنعتی است که از طریق روابط متراکم شبکه ای قادر به هم افزایی قابلیت های آن مجموعه می شود. این ساختار در توسعه صنعت مبلمان ایران میتواند بسیار موثر واقع شود چرا که اکثر واحدهای تولیدی مبلمان در کشور به صورت کارگاه های کوچک می باشند که به تنهایی نمی توانند در بازارهای صادراتی موفق باشند، بنابراین چنانچه مناطق صنعتی خاصی در کشور جهت اسکان واحدهای کوچک تولیدکننده مبلمان ایجاد شود، می توان با تخصصی کردن هر چه بیشتر کارها گامی موثر در جهت ارتقای کیفیت و توسعه صادرات مبلمان برداشت.

منبع :

https://www.moblodecor.com